Meer dan 50 miljoen spelers over de hele wereld. Toch had ik mij nog niet aan het kaartspel “Magic: The Gathering” gewaagd. Tot een goede vriend mij op skivakantie met trots zijn decks (= verzamelingen van speelkaarten) liet zien, en vroeg of ik wou spelen. Het spel doet me denken aan de Yu-Gi-Oh! en Pokémon kaarten die ik vroeger op speelplaats wel eens ruilde. Maar toen ging het ons om wie de zeldzaamste of coolste kaart had. Het spel dat erbij hoorde, liet ik net als vele klasgenootjes links liggen.
Bij Magic The Gathering is dit net waar het om draait. Iedere kaart heeft zijn eigen effect. Door kaarten te combineren kan je decks maken, ieders met hun eigen sterktes en zwakten. Speel je een deck vol draken, of een deck met giftige effecten? The choice is yours.
Wat ik aan een spel als Yu-Gi-Oh! zo lastig vond, en waarom ik me daar niet in kon verdiepen, was de eindeloze tekst op iedere kaart. Daar maakt Magic een einde aan. Het spel heeft zeer nauwgezette regels, en de effecten van iedere kaart staan kort en bondig beschreven. Daarbovenop lijkt het spel best gebalanceerd. Als nieuwkomer speelde ik tegen een aantal straffe koppen, maar toch bleef het steeds spannend.
Als beginner werd me aangeraden om met het “Standard” starter deck van een vriend te spelen. Zo’n decks bevatten 60 kaarten, en zijn op voorhand voor je samengesteld om de chaos van onwetendheid over de kaarten te beperken. Na een tweede Magic avond onder vrienden, ben ik helemaal verkocht. Ik ben gelijk naar Outpost Gamecenter in Antwerpen gegaan om mijn eigen “Commander” Deck te kopen. Dat bevat 100 unieke kaarten, gebouwd rond een thematiserende Commander kaart. Hiermee kan je het spel met tot wel 6 spelers van start laten gaan.
Na een uitgebreide en verhelderende babbel met het vriendelijk personeel van Outpost, koos ik voor een Phyrexia deck. Dat Commander Deck draait rond “Ixhel, Scion of Atraxa”, en speelt vooral in op het vergiftigen van tegenstanders. Aangezien zo’n deck zijn waarde behoudt, en je liever geen vlekken of vloeistoffen aan je kaarten wil, werd me aangeraden om de kaarten te “Sleeven”. Dit houdt in dat je om iedere kaart niet één, maar twee beschermhoesjes steekt. Dat lijkt me enigszins overdreven, maar als nieuweling heb ik me toch gewaagd aan die activiteit. Want dat is het wel. Na 100 kaarten in twee afzonderlijke sleeves te steken, voel ik me als een vingervlugge goochelaar met Carpal-Tunnel Syndroom.
Je kan ongelooflijk diep gaan in het samenstellen van je decks. Daarbovenop is het maken van slimme zetten tegen je vrienden, of verstomd staan door hun tactiek, een absoluut topgevoel. Voor fantasyfanaten: Een echte aanrader!
Nieuwsgierig? Kijk hier eens om je eerste Magic spel te spelen
- Magic: The Gathering – Spelregels
- Magic: The Gathering – Welke speelstijl past bij jou?
- Twee goede (standard) starter decks om het spel mee te leren
- Voor gevorderden: Magic spelavonden in Antwerpen
- Mijn gekozen Commander Deck.
(Enkel aan te raden als je met mensen speelt die je kunnen helpen met uitleg.)